آلبالو

نام تجاری گیاه:

Sour cherry

نام علمی گیاه:

Prunus cerasus

تاریخچه:

آلبالو را در علم با نام Prunus cerasus می شناسند که یک گونه از دسته Prunus  و متعلق به خانواده گلسرخیان است. ریشه های اولیه این گیاه به کوه های قفقاز می رسد و احتمالاً پرنده ها عامل جابجایی بذر آن به دیگر نقاط دنیا از جمله اروپا بوده اند.

اما برخی از نظرات حاکی از ان است که البالو یک گیاه بومی متعلق به مناطق شرقی اروپا است. دلیل این مدعا را می توان در یافتن پایه های بذری نوعی گیزلا و مازارد از جنس Prunus است که به طور چشمگیری در سراسر اروپا و شمال آمریکا گسترده شده اند.

آلبالو بین ایرانی ها محبوبیت بسیاری یافت اما برای اولین بار رومی ها کمی قبل تر از قرن اول میلادی این میوه را وارد انگلیس کردند. سالیان سال بعد در قرن شانزدهم میلادی، بنا به هنری هشتم کشت آلبالو در انگلستان متداول شد.

ورود بذر درخت آلبالو به امریکا برای اولین بار در سال 1629 میلادی توسط مهاجران انگلیسی رخ داد. بعد از آن نسل دیگری از هسته های آلبالو به دست نرماندی ها (منطقه ای در شمال غرب فرانس) وارد آمریکا شد و در امتداد مسیر رودخانه سن کاشته شد.

بخش های اعظمی از باغ های مهاجران فرانسوی در دیترویت و وینسنس با درختان آلبالو پوشیده شده اند.

خواص:

• بهبود عملکرد قلب و عروق

تحقیقات انجام شده بر روی میوه آلبالو نشان می دهد که کوئرستین آلبالو موجب از بین رفتن رادیکال های آزاد می شود که مانع بروز آسیب های اکسیداتیو ناشی از اکسیده شدن لیپوپروتئین ها با چگالی کم (LDL) می شود.

این فرآیند، تشکیل پلاک در شریان ها را به دنبال خواهد داشت و در نهایت منجر به بروز بیماری های قلبی و سکته می شود.

بر اساس نتایج تحقیقاتی که در سال 2006 در مجله آمریکایی فیزیولوژی منتشر شده است، مصرف 10 میلی گرم بر کیلوگرم و 30 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آلبالو به طرز مؤثر و چشمگیری، بر بهبود عملکرد قلب و عروق (از جمله جریان و فشار خون) موش های صحرایی اثر گذار است.

در سال 1385 نیز نتایج پژوهش دیگری در مجله دیابت و متابولیسم ایران منتشر شد که در آن تأثیر مصرف آلبالو بر کاهش برخی عوامل خطرساز ناشی از بیماری های قلبی و عروقی بین 16 زن که به دیابت نوع دو مبتلا بوده اند مورد بررسی قرار گرفته است.

برای مدت 6 هفته این افراد در معرض مصرف کنستانتره آب آلبالو قرار گرفتند و در این مدت از لحاظ وزن بدن، چربی خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در شروع و پایان مطالعه تحت نظر قرار گرفتند.

یافته های به دست آمده در این تحقیق مشخص شده است که در انتهای دوره، مقادیر وزن، کلسترول تام، کلسترول LDL و فشارهای خون به طور چشمگیری کاهش یافته است.

در نهایت این پژوهش نشان داده است که مصرف آب آلبالو، خطر بیماریهای قلب و عروق را در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو کاهش می دهد.

• کاهش التهاب مفاصل

سال1999 نتایج مطالعه ای در نشریه Science Daily منتشر شد که بیانگر این نکته بود که آنتوسیانین و کوئرستین موجود در میوه آلبالو با جلوگیری از ترشح آنزیم های التهابی سیکلواکسیژناز 1و2 مانند داروی ایبوپروفن و دیگر داروهای ضدالتهاب عمل می کند.

تحقیق دیگری که در این زمینه انجام شده مشخص می کند که آنتی اکسیدان های موجود در میوه آلبالو موجب کاهش سطح اسیدنیتریک شده که در درمان التهاب مفاصل مؤثر است.

در پژوهشی که در دانشگاه بوستون بر روی 633 فرد مبتلا به نقرس در مدت یک سال انجام شد، اثرات مصرف آلبالو بر روی این بیماری مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع نتایج این مطالعات نشان داده است که با یک دوره دو روزه مصرف آلبالو می توان خطر ابتلا به بیماری نقرس را به میزان 35 درصد کاهش داد. به علاوه هنگامی که آلبالو با داروی آلوپورینول که برای درمان نقرس تجویز می شود ترکیب شود می تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا 75 درصد کاهش دهد.

آنتی اکسیدان های موجود در آلبالو موجب کاهش میزان پروتئین C در جریان خون شده و به این نحو در درمان التهابات بدن مؤثر واقع می شود. عملکرد این پروسه به این نحو است که موجب سنتز پروتئین C در بدن شده و در مواقع بروز التهاب و روماتیسم در خون افزایش مییابد.

• تنظیم قند خون

پژوهش های انجام شده در دانشگاه میشیگان نشان می دهد که آنتوسیانین موجود در میوه آلبالو تا 50درصد تولید انسولین را بالا می برد.

تحقیق متفاوتی بر روی نمونه های دیابتی به بررسی اثر آنتوسیانینهای آلبالو پرداخته است که اثر مصرف آلبالو روی سطح شاخص های قندخون زنان مبتلا به دیابت نوع2 را مورد بررسی قرار داده است.

در روند این پژوهش، در مدت زمان شش هفته، 17 بیمار مبتلا به دیابت نوع2، روزانه 240 گرم آب آلبالوی طبیعی مصرف کردند. درر نهایت این مطالعات گواه بر کاهش چشمگیر قند و فشار سیستولیک و دیاستولیک خون بودند که نشان دهنده تأثیر مصرف آب آلبالو بر کاهش قند خون است. از این روی با اطمینان می توان ادعا کرد که مصرف این میوه برای بیماران دیابتی مفید و مؤثر است.

• بهبود کیفیت خواب

برای بالا بردن زمان کلی و کیفیت خواب می توان مصرف آب آلبالو پیش از خواب را توصیه کرد؛ چرا که آلبالو یک منبع غنی ملاتونین است که ساعت زیستی بدن و چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کند.

در مطالعاتی که پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و روچستر بر روی آثار خواب آور آلبالو بر بدن انسان انجام داده اند مشخص شده است که مصرف آب آلبالو در صبح و شب به بهبود کیفیت خواب کمک می کند. در این تحقیق عادات خواب پانزده نفر بزرگسال برای مدت دو هفته مورد مطالعه قرار گرفته است. در جریان این پژوهش این افراد را در معرض مصرف روزانه دو لیوان آب البالو قرار دادند که تأثیر خارق العاده ای در درمان بی خوابی و افزایشض کیفیت خواب آنها داشت.

یکی از آزمایش های تصادفی دوسوکور، تدثیر مصرف آلبالو بر کیفیت خواب مورد آزمایش قرار گرفت. در این آزمایش بیست برای انجام این آزمایش بیست نفر داوطلب شدند تا برای مدت هفت روز آب آلبالو مصرف کنند.

بعد از جمع آوری نمونه های ادرار این افراد مقدار سولفاتوکسی ملاتونین که متابولیت عمده ملاتونین است، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج چشمگیر بود، چرا که نشان می داد آلبالوها توانسته اند کل محتوای ملاتونین که هورمون تنظیم خواب و بیداری است را بالا برده و نهایتاً منجر به افزایش کمیت و کیفیت خواب افراد شوند.

• تنظیم فشارخون

نتایج یک پروژه تحقیقاتی در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده است که به بررسی تأثیر مصرف کنستانتره آب آلبالو بر پانزده فرد مبتلا به فشارخون بالا پرداخته است.

مقدار حداقل فشارخون این افراد 90/130 میلیمتر جیوه بوده است که مصرف یک چهارم فنجان (معادل 60 میلیمتر) کنستانتره آلبالو، بعد از 3 ساعت منجر به کاهش 7 درصدی فشارخون آنها شده است.

قبل از این هم تحقیقاتی انجام شده بود که نشان می داد کاهش فشار خون افرادی با فشارخون بالا، خباعث کاهش احتمال خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را تا 23درصد و احتمال سکته را به میزان 38 درصد کاهش میدهد.

• ضدسرطان

نتایج پژوهش های انجام شده نشان داده است که ترکیب موادی نظیر پریلیل الکل، لیمونن و اسیدسیتریک الاژیک در آلبالو، بدن را در برابر بیماری های صعب العلاجی مانند سرطان سینه، ریه، کبد، پوست و روده بزرگ محافظت میکند.

نشریه Cancer Letters در سال 2003 نتایج پژوهشی را منتشر کرد که طی آن مشخص شده آنتوسیانین های آلبالو، مانع از رشد تومور روده در موش ها میشود. همچنین مانع از رشد سلول های سرطانی در برخی از انواع سرطان های روده انسان در شرایط آزمایشگاهی میگردد.

بنابراین می توان نتیجه گرفت که مصرف آلبالو، به میزان قابل توجهی از خطر ابتلا به سرطانها خصوصاً سرطان روده کم می کند.

• افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی

آزمایش بالینی که برای اولین بار در دانشگاه میشیگان انجام شد خاصیت آنتی اکسیدانی آلبالو در بدن انسان را بررسی کرد. در این آزمایش 12 جوان 18 تا 25 سال به طور تصادفی انتخاب شدند تا به مصرف یک و نیم تا سه فنجان آلبالو بپردازند. بعد از مصرف این مقدار خون و ادرار آنها مورد ازمایش قرار گرفت و مشخص شد که بعد از 12 ساعت از زمان مصرف آلبالو، فعالیت های آنتی اکسیدانی بدن انها افزایش یافت.

پژوهش دیگری که در سال 2002 در نشریه تغذیه منتشر شد نشان می دهد آنتی اکسیدانهای میوه آلبالو نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارند.

مواد مؤثر:

مواد مؤثر در میوه آلبالو یا ترکیبات آن را میتوان به شرح ذیل دسته بندی کرد:

فلاوان-3-اُل، آنتوسیانین ها (سیانیدین-3-گلوکوزیل روتینوزید، سیانیدین-3- روتینوزید، سیانیدین-3-سوفوروزید، سیانیدین-3-گلوکوزید)، هیدروکسی سینامیک اسیدها، اولئیک اسید، لینولئیک اسید، پالمیتیک اسید، استئاریک اسید.

دانستنی ها:

• آلبالو در انگلیسی با نام Cherry شناخته می شود که مشتق از نام یک شهر در ترکیه بنام کراسوس است.
• در سرتاسر جهان مزارع آلبالو مساحتی بالغ بر 613 هزار هکتار را به خود اختصاص داده اند.
• در روم قدیم، هنگام جشن و پیروزی این میوه روی میزهای پذیرایی قرار می گرفت.

حدمجاز مصرف:        

می دانیم که صرف طبیعی بودن یک محصول دلیل بر ایمن بودن آن نیست. بنابراین با توجه به اینکه اطلاعات علمی کافی برای تعیین محدوده دوز مصرفی آلبالو وجود ندارد، لازم است که قبل از مصرف هر محصول دقت کافی برای برچسب بسته بندی ان  در نظر گرفته شده و در صورت ابتلا به بیماری یا عارضه خاصی، با پزشک معالج مشورت شود.

بهترین زمان مصرف:

اگر بنا به دلایل درمانی یا طبعی میل به نوشیدن چای آلبالو دارید، بد نیست بدانید که بهترین زمان مصرف  آن 2 ساعت قبل یا بعد از صرف غذا است.

عوارض جانبی:

در مصرف آلبالو، تا کنون عارضه جانبی خاصی گزارش نشده است.

تداخل های دارویی احتمالی:

اگر درحال مصرف داروی خاص و ثابتی هستید بدون نگرانی از تداخل دارویی با آلبالو می توانید به مصرف آن بپردازید، چرا که تا به حال گزارشی در خصوص تداخل دارویی این میوه با هیچ دارویی اعلام نشده است.

کاربرد در طب قدیم:

با توجه به طبع سرد و خشک آلبالو، در روش های درمان سنتی از این میوه برای درمان بیماریهایی نظیر سنگ کلیه و مثانه و التیام زخمهای مجاری ادراری استفاده میشود.

از سوی دیگر آلبالو تسکین دهنده تشنگی است؛ به همین خاطر شربت آن را بهترین دارو برای عطش زیاد می دانند و در کاهش تب نیز از آن بهره میبرند.

قدما آلبالو را به عنوان صفرابر، ضدتهوع و ضد سنگ کلیه می شناسند.

محصولات مرتبط

برای خرید مخلوط چای سیاه و آلبالو بر روی عکس کلیک کنید

برای خرید دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا بر روی عکس کلیک کنید